Sarah over haar geloof

Sarah deed al vanaf haar tienerjaren aan zelfbevrediging. Later kwam daar porno bij. Daar had ze eerst helemaal geen problemen mee. ‘Het waren twee aparte levens.’ Maar ze ontdekte dat het toch een aanslag had op haar geloofsleven.

Nieuwsgierigheid
Het begon toen ik een jaar of 13 was. Per ongelijk kwam ik in een chatroom terecht. Ik was alleen op zoek naar aandacht en gezelligheid. Maar langzamer maar zeker gingen de gesprekken over seks en dat triggerde mij. Ik werd nieuwsgierig en ’s avonds in bed ging ik experimenteren en wat voelen. Ik merkte dat het een lekker gevoel gaf. Uiteindelijk leidde dit tot zelfbevrediging. Ik begon erotische verhalen te lezen en bevredigde mijzelf dan onder de douche of ’s avonds in bed. Uiteindelijk ontwikkelde dit zich in zelfbevrediging.

Eén leven
De eerste vier jaar had ik helemaal niet het idee dat het slecht was. Ik deed het gewoon en vond het normaal. Ik had er zelf nooit over nagedacht of er een waardeoordeel aan gegeven. Tot er op een  jongerenconferentie werd gesproken over welke veranderingen je in je leven mag aanbrengen om het in lijn te laten zijn met wat God van je vraagt. Dat sprak mij aan en ineens begon ik mij af te vragen wat God er eigenlijk van vond. Mijn leven met God was altijd gescheiden geweest van mijn dagelijks leven. Het waren eerst twee sporen. Ik was gewoon mezelf én christen. Ik zat niet zo lekker in mijn vel én dan had je nog dat andere, maar daar had ik nooit een connectie mee gemaakt. En nu werden twee aparte levens ineens één leven.

Vanaf toen probeerde ik er mee te stoppen. Dat hield ik dan een maand vol en viel dan weer terug. En dan probeerde ik weer te stoppen en dan mislukte het weer. Zo ging dit door en door. Tot ik een vriendin ontmoette die ook worstelde met zelfbevrediging, net als ik. We spraken samen af het niet meer te doen en er samen over te praten wanneer we toch geneigd waren weer te beginnen. Dit hebben we heel lang volgehouden. Af en toe dan geef ik er weer aan toe maar het lukt me dan altijd weer voor langere tijd te stoppen. Het is niet meer zo vaak en zo veel als het was.

Ruis op de lijn
Ik weet niet of het wel of niet van God mag. Dat is voor mij niet zo belangrijk. Wat ik wel weet is dat het mij bij Hem vandaan hield. Als een soort ruis op de lijn tussen mij en God waardoor ik mij schuldig voelde. Want je krijgt toch mee dat het niet goed is. Dat je zondig bent en ik voelde mij vies en schuldig tegenover God. Het wordt steeds moeilijker om naar Hem terug te gaan. Want ik kon wel steeds bidden om vergeving maar ik wist dat ik toch wel weer in de fout zou gaan. Dus wat had het voor zin?

Gods liefde
Ik weet wel dat God van mij houdt. Maar bij vrienden kun je aan ze zien dat ze om je geven. God hoor je niet zo letterlijk. Maar op andere momenten kan ik juist helemaal bij God terecht. Hij is de Enige die precies weet wat ik denk en doe wanneer niemand kijkt. Daarin heeft mijn strijd met porno mijn relatie met God ook versterkt. Want ik heb geleerd dat ik juist met Hem alles kan delen, want Hij weet het toch allemaal al.